Invoelen van wat anderen (dit kan bijvoorbeeld een individuele medewerker zijn, maar ook een groep deelnemers) bezighoudt en zich kunnen verplaatsen in andermans belevingswereld. Dit kan alleen wanneer men echt openstaat voor de ander en de eigen oordelen en waarheden (tijdelijk) aan de kant kan zetten.

Gedragsvoorbeelden:

• De moeite nemen om anderstaligen te begrijpen;
• (Non-)verbaal laten zien geïnteresseerd te zijn in anderen door hen aan te kijken, hun namen te kennen, in te gaan op hun persoonlijke verhalen (bijvoorbeeld weten wie u in de klas heeft zitten);
• (Leer)problemen in de context van de deelnemer kunnen plaatsen;
• Door middel van gesprekken achterhalen waar anderen mee bezig zijn (bijvoorbeeld wanneer u ziet dat een medewerker nogal afwezig is);
• De signalen die men ziet bespreken met de ander;
• Vragen of er iets is wanneer men dat denkt;
• Informatie inwinnen bij anderen indien dat nodig lijkt;
• Mensen uitnodigen hun verhaal te vertellen;
• Niet (ver)oordelen;
• Er de tijd voor uittrekken om (op welk moment ook) te luisteren naar mensen wanneer zij ergens mee zitten;
• Er genoegen in scheppen te horen waar mensen enthousiast van worden;
• Op het juiste moment advies geven of kunnen doorverwijzen;

Reflectievragen:

• Kunt u een voorbeeld geven van een situatie waarin een beroep gedaan werd op uw empatisch vermogen?
• Hoe moedigt u anderen aan te vertellen waar zij mee zitten?
• In hoeverre bent u iemand waar men snel zijn verhaal bij doet? Hoe merkt u dat?